تقدیم به امام خوبی ها امام خمینی (ره)

ظلمت زده از جور و جفا گشته سراسر

تشریح تو این گونه به توصیف زمان بود

تاراج شده اصل شرافت همه گفتند

تسخیر به زنجیرستم روح و روان بود

احسنت به آن همت  و آن عزم و اراده

تحقیر ستم وز تو به یک دست و زبان بود

مردان همه یک دست و زبان امت واحد

این وحدت ما،پاکی دامان زنان بود

با دست تهی ریشه شاهانه بکندی

این شیوه مردان خدا بت شکنان بود

دنیا همه مدهوش و تماشای قیامت

مستکبر بیچاره بسی مویه کنان بود

باید که دل از خوف بشویند و عیان بود

هر ملتی کآزاده بخواهد به جهان بود

برچیده شد از خاک وطن نام شهنشه

از زعم تو عزم همه پیر و جوان بود

الگو شده این همت وسرمشق جهان شد

باید که رها از همه مستبدان بود                            (سجاد دلیر)

من به خال لبت ای دوست گرفتار شدم
چشم بیمـار تـو را دیـدم و بیمار شدم

فارغ از خود شدم و کوس انا الحق بزدم
همچو منصور خریدار سر دار شدم

غم دلدار فکنده است به جانم، شرری
که به جان آمدم و شهره بازار شدم

درِ میخانه گشایید به رویم، شب و روز
که من از مسجد و از مدرسه، بیزار شدم

جامه زهد و ریا کَندم و بر تن کردم
خرقه پیر خراباتی و هشیار شدم

واعظ شهر که از پند خود آزارم داد
از دم رند می آلوده مددکار شدم

بگذارید که از بتکده یادی بکنم
من که با دست بت میکده بیدار شدم